EDİTÖR Ağustos 1998, Sayı:48, Sayfa:1
Türkiye, sorunlannı çözebilmek bir yana her geçen gün Gordion düğümünden daha da girift hale getirmeyi başaran bir ülke. Siyasal ve Sosyal sistemdeki tıkanıklık, adalet mekanizması,sağlık ve eğitim hizmetleri gibi en temel alanlarda yaşanan çözümsüzlük ve yetersizlikler ve sonuçta ortaya çıkan yoksulluk ve sefalet manzaraları tahammül sınırmı zorlayacak noktaya gelmiş gibi görünüyor. Adeta sistem çürümeye, halkise kendi haline terkedilmiş durumda. Eski Sovyetler Birliği’nin ve Doğu Bloku’nun dağılışının ardından uluslararası konjonktürde kendi lehine oluşan fırsatları değerlendiremeyen Türkiye, bugün içe kapanmış ve kendi içinde devasa problemlerle karşı karşıya. Normal demokratik bir sistemde halkın yaşadığı sorunlara çözümler üretmesi gerekenleryine halkın temsilcileri ve oluşturdukları hükümet organı olması gerekirken, bu merciler beklenen fonksiyonlarını icra etmiyorlar/edemiyorlar. Biz bu tıkanma ve çözümsüzlük ortamının oluşmasında Türkiye’nin hatta Osmanlı’dan devralarak bugünlere kadar getirdiği askeri ve sivil otorite yetki karmaşası ve çakışması gibi gözüken bir problemin etkili olduğunu düşünüyoruz. Özellikle 1960'lardan itibaren sahte veya gerçek Gordion düğümlerini İskender’in bir kılıç darbesiyle çözmüş gibi gözüken askeri ihtilaller geleneği, bu durumu kurumsallaştırmıştır. Umran'ın bu sayısında Türkiye’nin bu köklü meselesini ele alıyoruz.. Yayın yönetmenimiz Cevat ÖZKAYA Ordu-siyaset ilişkilerinin kısaca geçmişine değindikten sonra 27 Mayıs İhtilali’nin Anayasa’ya dahil ettiği Milli Güvenlik Kurulu’nun işlevve fonksiyonunu inceliyor. Mustafa AYDIN’ın yazısında “Bir Güvenlik Sistemi Olarak Devlet” ve bu devletin ferde ve topluma karşı kendisini öncelikle güvenceye almaya çalışan yapılanma anlayışı işleniyor. Abdullah YILDIZ ise, konuya tarihsel bir boyut ve perspektiften yaklaşarak Osmanlı’nın derin devleti diye adlandırdığı Yeniçeriler’den Cumhuriyet döneminin darbe geleneğine uzanıyor. Bir diğer yazarımız Celalettin VATANDAŞ, Siyaset-Ordu ilişkisinin modern siyaset açısından geçerli olan temel özelliklerini tespite çalışıyor. Yine bu sayımızda yazarımız Raşid el-GANNUŞİ Batı ve Batılılaşma hareketleri karşısında İslam’ın geleceğini ele alıyor, onu öcü gibi göstererek halkların gözünde mahkum etme çabalarının bugüne kadar başarılı olmadığına dikkati çekiyor. Aynca, Ahmet Yaşar HOCAEFENDİ, Ekrem SAGIROĞLU ve Said ÇEKMEGİL’in yazılarıyla Hüseyin Kazım KADRİ’den Ö. Hakan ÖZALP’ın yaptığı bir sadeleştirmeyi, Mustafa ÖZCAN’la İslam dünyasına bakışlan, Haluk BURHAN ve Ahmet MERCAN’m devam eden denemelerini ve daha pek çok araştırma inceleme ürünlerini okuyucularımızın istifadesine sunuyoruz. Yeni Umran’larda buluşmak dileğiyle...