Metin Önal MENGÜŞOĞLU                                Nisan 2011, Sayı: 200, Sayfa: 79

     Tenkit ve insaf birbirine akraba kelimelerdir. Tenkit ‘iyiyi kötüden ayırma işi’dir. İnsaf ise ‘hakkı teslim esasına dayanan ılımlı davranış, vicdanın sesine uyma’nın adıdır. Bugünkü deyimle her iki davranışda salt pozitiftir. Negatifleri yoktur. Şunu demek istiyorum ki biriş, tutum, söz veya yazının tenkit tarifine uyması, iyiyi kötüden ayırt etme kabiliyetine ve failin iyi niyetine bağlıdır. Böyle müspet bir hareket noktası bulunmayan kritikler tenkit sayılmaz. Tenkidin konusu bir metin, kişi yahut davranış olabilir. İltifat yahut karalamada aşırılık veya iftira varsa, dengeyi kaçırma söz konusuysa ortada tenkit yoktur.

Yazının Devamı İçin Tıklayınız.