Metin Önal MENGÜŞOĞLU                          Temmuz 2010, Sayı: 191, Sayfa: 128

     Her ne kadar Milan Kundera adıyla birlikte anılan, Varolmanın Dayanılmaz Hafifliği’nin eskimeyen ağırlığı hâlâ üzerimdeysede, ben Prag’ı Kafka ile birlikte hatırlamanın vazgeçilmezliğini savunacağım. Şimdiki Çek Cumhuriyeti bir yana, bence Prag bir yana. Mayıs ayı içerisinde bu ‘Altın Şehir’ de yaşadığım birtek gündüz bana yetti; evet, yetti. Bundan böyle onu açlığını hissedeceğim şehirler arasına katmaya yetti. Özlemlerimin bir gün bir yabancı şehre de yöneleceğini nereden bilebilirdim? (Galiba bu ‘yabancı’ ifadesi üzerinde tekrar düşünmeliyim.)

Yazının Devamı İçin Tıklayınız.