Bir İman Ve Hicret Örnekliği

     Abdurrahman A. EMİROĞLU                                  Şubat 2010, Sayı: 186, Sayfa: 58

 

Eksum bin Sayfî (r.a); Resûlüllah’ın (s.)
risalet çağrısını duyunca ona gelmek
istedi. Fakat kavmi razı olmadı. Bunun
üzerine; “Öyleyse, benim haberimi ona,
onun haberini bana bildirecek kişiyi gönderelim”
dedi. Derhal iki kişi seçildi ve Resûlüllah’a (s.)
gönderildi. Gelip:
-“Biz Eksum b. Sayfî’nin elçileriyiz. Senin kim
olduğunu ve ne getirdiğini soruyor” dediler. Nebi (s.):
-“Ben Muhammed b. Abdullah’ım. Ben Allah’ın
kulu ve Resûlüyüm” buyurdu.
Sonra da onlara şu ayeti okudu:
“Şüphesiz ki Allah adaleti, iyiliği ve akrabaya
vermeyi emreder. Hayasızlıktan, kötülükten ve
azgınlıktan sakındırır. Size böylece öğüt verir ki
iyice dinleyip-anlayıp tutasınız.” (Nahl 16/90)

     Eksum bin Sayfî (r.a); Resûlüllah’ın (s.) risalet çağrısını duyunca ona gelmek istedi. Fakat kavmi razı olmadı. Bunun üzerine; “Öyleyse, benim haberimi ona, onun haberini bana bildirecek kişiyi gönderelim” dedi. Derhal iki kişi seçildi ve Resûlüllah’a (s.) gönderildi. Gelip:-“Biz Eksum b. Sayfî’nin elçileriyiz. Senin kim olduğunu ve ne getirdiğini soruyor” dediler. Nebi (s.):-“Ben Muhammed b. Abdullah’ım. Ben Allah’ın kulu ve Resûlüyüm” buyurdu. Sonra da onlara şu ayeti okudu: “Şüphesiz ki Allah adaleti, iyiliği ve akrabaya vermeyi emreder. Hayasızlıktan, kötülükten ve azgınlıktan sakındırır. Size böylece öğüt verir ki iyice dinleyip-anlayıp tutasınız.” (Nahl 16/90)

Yazının Devamı İçin Tıklayınız.


  • Sayı: 359
  • Sayı: 358
  • Sayı: 357
  • Sayı: 356
  • Sayı: 355
  • Sayı: 354
  • Sayı: 353
  • Sayı: 352
  • Sayı: 351
  • Sayı: 350
  • Sayı: 349
  • Sayı: 348