Mehmet TEPE                                                 Eylül 2006, Sayı: 145, Sayfa: 16

İnsanlık mükerrer bir ayıpla ve trajediyle karşı karşıya. Adem’in(a.s) terbiyesinden ve merhametinden memnun olduğu Habil’i öldüren merhamet fakiri Kaynin’in(Kabil) ruhu, Yakup’un(a.s) yüzüne bakmaya kıyamadığı çocukça masum tebessümünü gözlerimizde canlandırdığımız, Züleyha’nın iffetsizce “haydi gel” çağrısına İbrahimi duruşunu yitirmeden “Allah’a sığınırım” diyen insanların en güzeli olan çocuk yüzlü Yusuf’u kuyulara atan zelil ruh Beyrut’ta, Dahaye’de yeniden canlandı. Habil’i öldüren, Yusuf’u kuyuya atan, Zekeriya Peygamberi katleden zihniyet 10 günlük bebeği öldürmenin utancını taşımaktan ar etmiyor.

Yazının Devamı İçin Tıklayınız.